เรื่องที่ 2 การปฎิบัติตนเป็นผู้มีวินัยในตนเอง
เรื่องที่ 2
การปฎิบัติตนเป็นผู้มีวินัยในตนเอง
การปฎิบัติตนเป็นผู้มีระเบียบวินัยในตนเอง เป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถทำได้ในทุกสถานที่และโอกาส แต่จำเป็นต้องอาศัยความพยายามในการควบคุมอารมณ์ และพฤติกรรมของตนเองให้ได้
ซึ่งบุคคลที่มีระเบียบวินัยโดยปราศจากอิทธิพลใดๆ มาควบคุมหรือบังคับ ถือเป็นบุคคลที่ควรยกย่องและน่าคบหา
- ซื่อสัตย์สุจจริต ผู้ได้ชื่อว่ามีความซื่อสัตย์ ต้องมีความจริง 5 ประการ ดังนี้
- จริงต่กการงาน คือทำอะไรทำจริง มุ่งให้งานสำเร็จ โดยใช้แนวทางที่ถูกต้องเหมาะสม
- จริงต่อหน้าที่ คือ รับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมายด้วยความทุ่มเท เอาใจใส่ ไม่เลินเล่อ หละหลวม หลีกเลี่ยง หรือบิดพริ้ว
- จริงต่อวาจา คือ พูดความจริง ไม่กลับกลอก รักษาวาจาสัตย์ และทำได้จริงตามสิ่งที่พูด
- จริงต่อบุคคล คือ จริงใจต่อบุคคลรอบข้าง ไม่คิดคดทรยศ หรือนินทาว่าร้าย
- จริงต่อความดี คือ มุ่งประพฤติแต่ความดีจนติดเป็นนิสัย มีความละอายชั่วกลัวบาป
- ขยันหมั่นเพียร ผู้ที่มีความขยันหมั่นเพียร หรือมีความกระตือรือร้น ตั้งใจจริง และมีมานะอดทนในการทำงาน ย่อมไม่พบเจอกับความลำบากยากจน ซึ่งการปฎิบัติตนเป็นผู้มีความขยันหมั่นเพียร สามารถทำได้ดังนี้
- ด้านการศึกษาเล่าเรียน ผู้เรียนจะต้องตั้งใจฟังครูสอน ทำงานที่ครูมอบหมายให้เสร็จภายในเวลากำหนด หมั่นหาความรู้เพิ่มเติมจากทั้งภายในและนอกโรงเรียน หมั่นทบทวนบทเรียน และรู้จักแบ่งเวลาให้เหมาะสม
- ด้านการทำงาน ควรทำงานด้วยความตั้งใจ ทุ่มเท เสียสละ และอดทน เพื่อให้งานนั้นสำเร็จตรงตามเวลา และมีคุณภาพ
- ด้านสาธารณะประโยชน์ การทำงานเพื่อประโยชน์ส่วนรวม ควรทำด้วยความเต็มใจ ทุ่มเท และเสียสละ เพื่อให้งานออกมามีคุณภาพ เป็นที่พึงพอใจของผู้ที่ได้รับประโยชน์
พระพุทธศาสนากับความสำเร็จ
อิทธิบาท 4 เป็นเครื่องนำพาไปสู่ความสำเร็จ ประกอบด้วยหลักการสำคัญ 4 ประการ
- ฉันทะ คือความพอใจ หมายถึงมีความพอใจหรือต้องการที่จะกระทำสิ่งนั้น เช่นต้องการที่จะเป็นแพทย์ ต้องการเป็นวิศวกร เป้็นต้น ซึ่งความพอใจจะทำให้ทราบว่าเป้าหมายคือสิ่งใด
- วิริยะ คือความเพียร หมายถึง การลงมือกระทำเพื่อไปสู่เป้าหมาย ซึ่งต้องทำด้วยความกระตืรือร้น มุ่งมั่น อดทน ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก หรือยอมแพ้ก่อนประสบความสำเร็จ
- จิตตะ คือความเอาใจฝักใฝ่ หมายถึง มีจิตใจแน่วแน่จดจ่ออยู่กับสิ่งที่ตนกำลังทำ ไม่วอกแวกลังเล เถลไถลจนงานเสีย แต่ก็ไม่ควรเคร่งเครียดจนเกินไป เพราะจะทำให้ฟุ้งซ่าน ควรเดินทางสายกลาง
- วิมังสา คือ หมั่นตริตรองอยู่เสมอ หมายถึง การพิจารณาวางแผนสิ่งที่ทำให้ถี่ถ้วน รอบคอบ รู้ว่าสิ่งใดควรทำก่อน ทำหลัง ควรแก้ปัญหาอย่างไร และเผื่อเวลาไว้รองรับความเสี่ยงต่างๆ
- อดทน การรักษตนให้มีความอดทน หรือมีความหนักแน่นทั้งกาย วาจา ใจ มิให้ไหวเอนไปตามสิ่งแวดล้อมหรือสิ่งยั่วยุต่างๆ จะช่วยให้เป้าหมายที่วางไว้สำเร็จได้รวดเร็วขึ้น ซึ่งแนวทางในการปฎิบัติตนเป็นผู้มีความอดทน สามารถทำได้ดังนี้
- ยึดหลักขันติธรรม ประกอบด้วยความอดทน 3 ประการ คือ
- อดทนต่อความยากลำบาก
- อดทนต่อความตรากตรำ
- อดทนต่อความเจ็บปวด
- กำจัดความอยาก โดยยึดทางสายกลางตามแนวพระราชดำริปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงิคือ พอประมาณ ไม่โลภ ไม่ฟุ่มเฟือย มีเหตุผล ควบคุมกาย วาจา ใจ ให้พอดี ไม่สุดโต่ง
- ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่ก่อทุกข์ให้แก่ผู้อื่น ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนหรือเจ็บแค้นใจ รู้จักข่มความโกรธ ใช้เหตุผลและปัญญาในการแก้ไขปัญหา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น